اثر آموزش تغذیه و ورزش به تنهایی و توأمان بر وزن زنان دارای اضافه وزن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی قزوین

زمینه: تحقیق­های اخیر نشان داده­اند که شیوع چاقی و اضافه وزن به میزان هشدار دهنده­ای رو به افزایش است . ولی توافق کمی بین محققین در زمینه چگونگی مدیریت و درمان چاقی وجود دارد .   هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر آموزش تغذیه و ورزش به تنهایی و توأمان بر وزن زنان دارای اضافه وزن مراجعه­کننده به مراکز بهداشتی شهر قزوین انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه مداخله­ای در سال 1389 بر روی 192 زن دارای اضافه وزن مراجعه­کننده به مراکز بهداشتی شهر قزوین با نمایه توده بدن 25 تا 30، انجام شد. شرکت کنندگان به روش تصادفی در چهار گروه (شاهد، تغذیه، ورزش و تغذیه و ورزش توأمان) قرار گرفتند. داده­ها در 3 مرحله ( قبل از مداخله ، بلافاصله بعد از اتمام مداخله و دو ماه بعد از اتمام مداخله ) با روش مصاحبه، مشاهده و تکمیل پرسش­نامه جمع­آوری شد . مداخله شامل آموزش تغییر عادت­های تغذیه ای، آشنایی با هرم راهنمای غذایی و فعالیت فیزیکی بود. داده­ها با آزمون های آماری کای دو، فیشر و آنالیز واریانس با داده­های تکرارشونده تحلیل شدند.   یافته­ها: دو ماه بعد از مداخله کاهش معنی­داری در نمایه توده بدن زنان در گروه «آموزش ورزش» و گروه «آموزش تغذیه و ورزش» دیده شد. میانگین امتیاز آگاهی در تمام گروه­های مورد مطالعه افزایش نشان داد و در گروه­های مداخله نسبت به گروه شاهد این تفاوت معنی­دار بود.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، آموزش فعالیت­های ورزشی در مقایسه با آموزش تغذیه به تنهایی بهتر می­تواند در کنترل وزن مؤثر باشد.